Op woensdag 14 oktober gingen we weer wandelen georganiseerd door de Volksuniversiteit. Ik zal de kroniek vertellen van deze wandeltocht, Theux-Franchimont. We waren in het franse deel van België, in de Ardennen. Ons vertrekpunt was Quai des Saules in Theux. Toen we daar dichterbij kwamen was het goed te merken hoe het landschap veranderde, de hoge groene heuvels, de huizenbouw en de Franse aandoende sfeer. Tijdens de wandeling zagen we sneeuw, regen en zon. Ik heb er van genoten, zeer inspirerend.

Als ik de foto’s die ik heb gemaakt orden, komen de verschillende momenten van de tocht samen. We zagen de herfst, tussen de mist door zagen we de heuvels. We zagen het land, planten vol vocht. Regendruppels als kristallen bollen die kort op het fruit bleven liggen en dan vallen als regen in de beken. We zagen herfst bladeren en kastanje bomen. Regen die naar beneden komt vanuit de daken, door monden van draken, op de trottoirs. Alles beweegt. De aarde opent zich, er worden wortelen, pompoenen en paddestoelen geboren. Paddestoelen aan de voet van een dode boom die er morgen misschien niet meer zijn. Ik weet niet hoeveel houtblok stapels we tegenkwamen gedurende het lopen, voorbereid door de mensen voor de komende koude dagen.

Alles is verbonden in een mooie cirkel. In de streek zijn metalen als ijzer, lood en zink gevonden, daarom was al vroeg deze regio bekend om de wapenindustrie, later kwam hier de metaalindustrie tot bloei. In het landschap zie je de geschiedenis, kunst, religie van de mensen die er woonden, ook hun angsten. De kerk van Theux, van Sint-Hermes-en-Sint-Alexander (XI eeuw), is heel interessant, met prachtig romaans houtsnijwerk. http://bijzondereplaatsen.nl/belgie/sint-hermes-en-sint-alexander-halkerk-in-theux.htm

In het doopvont zijn vier gezichten. Er zijn verschillende theorie maar men denkt dat deze de vier rivieren van het paradijs symboliseren, en voorstellen de betekenis van doop (rivier, water, en redding van de mens). De kerktoren uit de twaalfde eeuw, had een verdedigingsfunctie. Je kunt deze alleen bereiken via de kerk en er zijn op de verschillende verdieping nog schietgaten te zien. Het dak van de kerk is bedekt met 127 schilderijen op hout uit de zeventiende eeuw, verrassend!. In de buurt stond een paleis van Karel de Grote. In Franchimont konden we de ruïnes van het kasteel (XI eeuw) zien met zijn dikke muren en wallen. http://www.chateau-franchimont.be/

Maar de geschiedenis wordt ook tot in kleine details beschreven. Zoals van het witte huis, dat vaak wordt overstroomt door de rivier, op de muur is de afdruk van het stijgende water te ondekken, de deur is nu een raam geworden. De mens herinnert zich daar zijn tragedies, er zijn bloemen gezet bij monumenten om te herdenken, de doden uit de vijftiende eeuw (600 mannen stierven, alle mannen uit het dorp), uit de achttiende en de twintigste eeuw (Tweede Wereldoorlog). We vervolgen onze tocht. Het ruikt naar vochtige aarde, naar brandend hout, naar mest.

De inspanningen van de lange wandeling buiten, de aardige mensen waarmee je af en toe spreekt, de verhalen die onze gids vertelt, laat je begrijpen de dingen die je ziet en geeft je volop energie. Alles is verbonden in een mooie cirkel.

Volksuniversiteit: http://sites.google.com/site/overmaas

De Volksuniversiteit Maasland organiseert zes wandelingen over 16 kilometer verdeeld over het jaar. We wandelden door de regio Limburg in Nederland, België of Duitsland. Elke zes weken volgt een route waarlangs een gids leidt ons. De groep bestaat uit ongeveer 20 mensen in een aangename sfeer.

Voorgaande wandeling: Gisteren groeiden er twee vleugels op mijn rug

 

Foto’s: Ángeles Nieto