ABANICO, (waaier)

Warm,warm, warm… Er is niets beter dan je zelf wat frisse lucht toe te waaieren. Het eerste cadeau dat mijn moeder kreeg van mijn vader was een abanico. Daarmee heb ik waaieren geleerd, met deze abanico midden tussen de foto’s. In de zomer heb ik er altijd eentje bij me. Je kunt het heel vloeiend doen, het is een techniek, gemakkelijk, maar je moet deze wel even oefenen. Ik herinner me dat toen ik klein was heel vaak heb geoefend.

BELANGRIJK
* Een goede waaier: De staafjes hoeven niet erg strak samen te zijn. Deze moet gemakkelijk open gaan. Hoe weet je dat? Door het geluid bij het openen of sluiten.
* Door de abanico te openen moet deze eigenlijk gewoon open ”vallen”, of sluiten door zijn eigen gewicht.
* De vingers die de waaier ondersteunen, staan open om deze te laten vallen. Bij het sluiten laat je de abanico vallen in de palm van je hand.
* De dynamiek van het vallen wordt gegeven door de pols. Zowel bij het openen als sluiten.

Foto’s en illustratie: Ángeles Nieto/ filmmontage: Frans Vossen

Delen: